Bevalling inleiden, hoe werkt dat?

Vanaf 37 weken zwangerschap is je kindje er in principe klaar voor om geboren te worden. De meeste baby’s worden in de 40e zwangerschapsweek geboren. Maar er zijn ook kindjes die pas later komen. En soms heeft een baby weinig zin en moet de bevalling worden ingeleid. Dat kan ook gebeuren als er medische redenen zijn, bijvoorbeeld wanneer de vliezen zijn gebroken maar de bevalling komt niet op gang. Maar hoe werkt dat eigenlijk, een bevalling inleiden?

Wanneer wordt een bevalling ingeleid?

Er zijn best veel redenen waarom een bevalling ingeleid (moet) worden. De belangrijkste redenen:

• De vliezen zijn al meer dan 48 uur geleden gebroken, maar er gebeurt nog niets.
• Je kindje heeft een groeivertraging en krijgt waarschijnlijk te weinig voedingsstoffen via de placenta.
• Je hebt zwangerschapsvergiftiging, waardoor de bevalling beter wat eerder kan beginnen.
• De zwangerschap duurt al meer dan 42 weken.
• Je baby heeft te weinig ruimte of krijgt het benauwd.
• Op jouw verzoek, bijvoorbeeld als de zwangerschap heel zwaar is en je het niet meer aankunt. Niet elk ziekenhuis doet inleidingen op verzoek.

Het begin van de inleiding: de baarmoedermond

De baarmoedermond moet eerst zacht en verstreken zijn voordat de echte bevalling kan beginnen. Is de baarmoedermond bij jou al verstreken, dan wordt deze stap overgeslagen. Maar is de baarmoedermond nog stijf, dan moet deze eerst worden verzacht. Dat gebeurt meestal op een van deze twee manieren:

• Het inbrengen van een hormoon (prostaglandine) via een gel of tabletten. Dit hormoon verweekt de baarmoedermond en kan zelfs het begin van de bevalling opwekken. Normaal gesproken wordt dit hormoon in je lichaam aangemaakt, dus het is niet schadelijk.
• Het inbrengen van een ballonkatheter. Dit is een klein ballonnetje dat langzaam gevuld wordt met water. Daardoor drukt het steeds iets meer tegen de baarmoedermond aan. Het imiteert het hoofdje van de baby, maar dan vanaf de buitenkant. De baarmoedermond zal na een tijdje gaan wijken en verstrijken.

Als de baarmoedermond nog niet zacht en verstreken is, kan men niet verdergaan met het inleiden. Is dit eenmaal gelukt, dan begint de volgende stap: het breken van de vliezen. Overigens kunnen voornoemde methoden ook zorgen dat je lichaam zelfstandig de bevalling verder doet, waarbij geen extra hulp meer nodig is.

Het breken van de vliezen

Nadat de baarmoedermond is verstreken, worden de vliezen gebroken. Dit is pijnloos. Het is ook lang niet zo dramatisch als het klinkt. Er wordt gewoon een gaatje in de vliezen getrokken, waardoor het vruchtwater wegstroomt. Hierdoor drukt het hoofdje van het kindje vaak wat beter tegen de baarmoedermond aan. Soms komt hierdoor de bevalling spontaan op gang. Gebeurt er nog niets, dan wordt na een poosje de bevalling echt ingeleid.

Inleiden met hormonen

Nu wordt je aan het infuus gelegd. Via het infuus krijg je oxytocine toegediend. Dit hormoon komt ook in je lichaam als je op natuurlijke wijze bevalt. Het zorgt voor goede weeën. Je begint met een lage dosering. Gebeurt er nog niets, dan wordt de dosering langzaam iets hoger gezet tot de bevalling goed op gang komt. De hoeveelheid oxytocine kan ook omlaag worden gezet als de weeën te heftig worden of als je een weeënstorm krijgt. De bevalling verloopt verder zoals elke bevalling in het ziekenhuis: met controle van jouw functies en de hartslag van je baby.

Is inleiden pijnlijker dan een natuurlijk geboorte?

Inleiden geeft niet perse een pijnlijkere bevalling. Er is een uitzondering: als er teveel hormoon wordt toegediend kan een weeënstorm ontstaan, die wel heel heftig is. Maar normaal gesproken is een ingeleide bevalling niet anders dan een natuurlijke bevalling. Dat is wel anders wanneer er een medische reden is om in te leiden.

Een inleiding is meestal niet wat vrouwen in hun hoofd hebben als ze gaan bevallen. De meeste vrouwen willen het liefst op natuurlijke wijze bevallen. Maar soms is er nu eenmaal geen andere keuze. Gelukkig valt het inleiden meestal mee. En natuurlijk heb je ook het vooruitzicht om weer naar huis te gaan met je nieuwe aanwinst.