PraktischKidsKinderenOverige

Wel gelijke behandeling voor meisjes, niet voor jongens

Judith1238 x bekeken

Nederland is een vooruitstrevend land. We zijn er trots op dat we openstaan voor andere genderrollen. Dat mannen homo’s kunnen zijn en vrouwen lesbies. Dat wordt ook in de opvoeding steeds vaker doorgevoerd. Het wordt ook gebruikelijker dat kinderen wat meer zelf mogen bepalen wat ze leuk of mooi vinden. Vroeger was dat not done: jongens speelden met auto’s en lego, meisjes met barbies en poppen. Maar hoe vooruitstrevend we ook geworden zijn in Nederland, toch schort er iets aan. Want… het lijkt erop dat meisjes veel ‘gelijker’ worden behandeld dan jongens!

Meisjes hebben veel vrijheid

Meisjes krijgen in de laatste decennia veel meer ruimte om ‘stoer’ te zijn. Als ze dat willen is er niets op tegen dat ze stoere kleding dragen, in bomen klimmen en met lego spelen. Dat vrouwen aan het klussen zijn is prima. Het is zelfs wel gaaf als meisjes leren om zelfstandig dingen in elkaar te zetten! Meisjes hebben in dit opzicht behoorlijk veel vrijheid. Ze kunnen zich ontwikkelen in ‘meisjesachtige’ dingen, maar kunnen ook kiezen voor een stoerder leven. We hebben daar ook termen voor. Als je vooral houdt van roze, poppen en knuffels, dan ben je een meisje-meisje. En ben je stoer, klim je in bomen en speel je met lego, dan ben je een jongens-meisje.

Maar jongens dan?

Bij jongens wordt hier heel anders tegenaan gekeken. Stoere meisjes zijn wel hip en worden snel geaccepteerd. Dat is heel anders bij ‘softe’ jongens. Stel dat je peuterzoon graag met duplo speelt. Prima natuurlijk. Maar wat als hij dol is op het speelkeukentje? Voor veel ouders kan dat ook nog wel door de beugel. Maar het poppenhuis? Of de barbies? Of die knalroze prinsessenjurk? Waar meisjes de vrijheid hebben om te kiezen voor jongens- én meisjesrollen, is die vrijheid voor veel jongens sterk beperkt. Er zijn geen jongens-jongens en meisje-jongens. Zouden jongens die vrijheid niet willen?

De praktijk: jongens worden meer gestuurd

In de praktijk blijkt dat vooral de ouders en de omgeving hier leidend in zijn. Kiest een peuterjongen voor iets roze, dan wordt hij meestal subtiel toch overtuigd van een andere keus. Bij het opgroeien leren jongens vanzelf dat bepaalde dingen niet erg populair zijn. En dus vallen ze automatisch in het patroon voor jongens. Is daar iets mis mee dan? Misschien wel! Want meisjes krijgen blijkbaar wél de vrijheid om de stoere wereld van de jongens te verkennen. Als ze dat willen kunnen ze vechtsport beoefenen, rondlopen in jongenskleren en bouwprojecten maken. Tegelijkertijd kunnen jongens niet zomaar op ballet, meisjeskleding dragen en handwerkjes maken.

Hebben deze keuzes invloed op de gender identiteit?

Om kort te gaan: nee. Er is geen enkel bewijs dat meisjes die stoer zijn opgevoed liever lesbienne worden. En andersom is er geen enkel bewijs dat jongens die met poppen spelen automatisch homo worden. Het gender-gevoel wordt niet geregeld door de opvoeding, maar grotendeels door biologie. Rond de puberteit gaat het lichaam op een bepaalde manier reageren op andere mensen (doorgaans leeftijdsgenoten van de andere sekse). Dat zegt niets over of je met poppen hebt gespeeld of dat je liever koos voor lego.

Hoe ga je hiermee om?

We beweren hier niet dat je jongens nu moet stimuleren om in prinsessenjurk naar school te gaan. Er is ook nog zoiets als de publieke opinie. Je kind zal waarschijnlijk vreselijk gepest worden als hij zo op school verschijnt. Maar je kunt hem wel meer ruimte geven om zijn eigen keuzes te maken. Speelt hij graag met het speelkeukentje? Prima, misschien wordt hij later wel chefkok. Zit hij net zo lief in de poppenhoek? Prima, niks op tegen. Het is voor jongens net zo belangrijk als voor meisjes om te ontdekken wie ze zijn en wat ze wel of niet fijn vinden!

De rolmodellen van vroeger bestaan niet meer. Meisjes moeten stoer en zelfredzaam zijn, maar jongens mogen ook steeds meer hun zachtere kanten laten zien. Als jouw zoontje lief en zorgzaam is, wat is daar dan mis mee? Op de een of andere manier zijn er voor meisjes veel meer mogelijkheden als voor jongens. Laten we daar wat aan gaan doen. Gewoon, in het klein, door jouw zoontje zelf te laten kiezen. En kiest hij toevallig voor een roze trui? So be it.

mm
Ik ben Judith Möhlmann, tekstschrijver en trotse moeder van Esther. Of het nu gaat over zwanger zijn, babyspulletjes kopen, het inrichten van babykamers of het maken van mooie dekentjes: alles rond het zwanger zijn en babies heeft mijn interesse. Naarmate Esther groter wordt, veranderen ook de dingen waar je mee te maken krijgt. Super leuk om daar lekker over te kunnen schrijven!

Reageer