Zwanger en mamaBaby´sGezondheid

Hechting tussen mama en baby: zo gaat dat

Judith1321 x bekeken

De hechting tussen een kersverse moeder en haar baby lijkt in veel gevallen automatisch te verlopen. Toch is dat niet altijd zo. Misschien voel jij je anders na de bevalling. Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn. Sterker nog, het gebeurt vaker dan je denkt! Veel moeders voelen zich er schuldig over als ze niet direct een overweldigend moederinstinct voelen opkomen als de baby geboren is. Maar… dit is wat er écht gebeurt!

Instinctieve hechting tussen moeder en baby

Veel moeders ervaren meteen een instinctieve hechting met hun baby. Ze zien dat kleine wezentje liggen en willen hem knuffelen, aanraken, voelen. Dat is heel normaal. Het wordt veroorzaakt door de 9 maanden lange zwangerschap, want je kent deze baby eigenlijk al heel lang. Het komt ook door de hormonen die sterk veranderen, waardoor de hechting wordt versterkt. Maar het gebeurt lang niet altijd dat deze hechting meteen goed is.

Niet direct een hechting

Het is best mogelijk dat jij na de geboorte naar dat nieuwe wezentje kijkt en denkt: ‘wat moet ik hier eigenlijk mee? Is dit echt van mij?’. Misschien voel je je wel schuldig over dit gevoel. Je ziet in je omgeving elke moeder meteen dolverliefd worden op haar baby en jij voelt eigenlijk helemaal niets. Je hoeft je niet schuldig te voelen, want ook dit is een vrij normale reactie. Er kunnen verschillende oorzaken voor zijn:

  • Een traumatische bevalling, die je veel energie heeft gekost. Of een bevalling waarbij de baby meteen bij je weggehaald werd vanwege medische problemen.
  • Een keizersnee waarbij je zelf onder narcose was. Je hebt dan de baby niet geboren zien worden, wat het moeilijker maakt om te accepteren dat dit echt jouw baby is.
  • Een moeilijke zwangerschap, bijvoorbeeld omdat je telkens pijn had of andere klachten. De ongemakkelijke zwangerschap gaf je te weinig rust en ontspanning om een goede binding tot stand te brengen.
  • Je geeft flesvoeding. Je geeft de voeding dan sneller uit handen aan iemand anders. Bovendien veranderen je hormonen ook als je geen borstvoeding geeft.

Soms is er gewoon geen duidelijke reden waarom de hechting er niet of nauwelijks is. Maar… er is wel degelijk iets aan te doen! Want zowel moeder als baby kunnen leren om een goede hechting te krijgen.

Je hechten aan je baby

Je kunt je als moeder alsnog gaan hechten aan je baby. Zelfs al lijkt het nu nog het kindje van een vreemde, dat blijft meestal niet zo. De kraamhulp krijgt meestal al vrij snel in de gaten of de hechting wel goed is tussen jou en je kindje. Denkt ze dat jullie nog wel wat beter kunnen hechten? Dan zal ze voorstellen om een dag zonder kraamvisite te houden. Op deze dag ‘moet’ je veel met je baby bezig zijn. Jij als mama gaat de baby wassen (indien mogelijk), verschonen, voeden en vasthouden. Die dag zal er veel tijd zijn om te knuffelen of gewoon naar de baby te kijken. Zo raak je wat meer vertrouwd met je kindje. Verder zul je worden gestimuleerd om deze ‘quality time’ vaker te maken met je baby, ook als er wel visite is. Door veel met je baby om te gaan en er veel mee te knuffelen wordt de hechting vanzelf beter.

Wat als de hechting tussen mama en baby niet goed is?

Zoals gezegd kan de hechting tussen mama en baby nog verbeteren. De meeste moeders die op de eerste dag geen hechting voelen met hun baby, geven aan dat ze na een week of enkele weken wel een steeds sterkere band voelen. Ze hebben tijd nodig om te wennen. En dat is niet zo gek, als je nagaat wat er allemaal in korte tijd gebeurt! Bij anderen blijft de hechting een probleem. Wat moet je doen als de hechting tussen mama en baby ook na een paar weken nog niet goed is? Dan wordt het tijd om eens verder te kijken.

  • Vraag je af of er misschien sprake is van postnatale depressie. De moeder wil dan weinig weten van het kind of is in het algemeen depressief en neerslachtig.
  • Vraag je af of er sprake is van een trauma, bijvoorbeeld door een moeilijke zwangerschap of problematische bevalling.
  • Vraag je af of de moeder wel genoeg energie heeft om voor de baby te zorgen. Een huilbaby kan de hechting bijvoorbeeld moeilijker maken omdat je er als moeder ontzettend moe en machteloos van wordt.

In deze gevallen kan hulp een goed idee zijn. Vraag bijvoorbeeld hulp bij het consultatiebureau. Zij hebben verbindingen met artsen en psychologen die in dergelijke gevallen kunnen helpen. Want hoewel de hechting vaak wel in orde komt in de eerste tijd na de bevalling, kan dat later een wat ingewikkelder proces zijn. Een goede hechting is voor zowel moeder als baby wel erg belangrijk. Zoek dus tijdig hulp als de hechting tussen moeder en baby niet op gang komt.

mm
Ik ben Judith Möhlmann, tekstschrijver en trotse moeder van Esther. Of het nu gaat over zwanger zijn, babyspulletjes kopen, het inrichten van babykamers of het maken van mooie dekentjes: alles rond het zwanger zijn en babies heeft mijn interesse. Naarmate Esther groter wordt, veranderen ook de dingen waar je mee te maken krijgt. Super leuk om daar lekker over te kunnen schrijven!

Reageer