Waarom was vroeger alles beter?

Je hoort het altijd van oudere mensen: vroeger…. toen was alles nog beter. En op een bepaald moment betrap je jezelf ook op dat soort uitspraken. Toch weet je eigenlijk met je gezonde verstand dat niet echt waar is. Want jouw oma zei het vroeger ook en hoogstwaarschijnlijk zei haar oma het ook weer. Dus wat maakt dan dat wij vinden dat alles vroeger beter was?

Je herinnert je positieve dingen beter

Mensen hebben om te overleven een heel interessante eigenschap. Verdriet en pijn worden langzaam maar zeker verdrongen of raken verzacht door de tijd. Je voelt het nog wel, maar het wordt wel langzaam beter. Tegelijkertijd hebben positieve dingen veel sterker de neiging om te blijven hangen. Hoe dat komt? Het is gewoon een manier om te overleven in een wereld waarin niet alles perfect is. Als je als mens alleen denkt aan de negatieve dingen, zou je niet meer willen leven. Dus zijn positieve herinneringen vaak sterker. Je denkt niet direct aan de pijn van de zwangerschap, maar aan de prachtige eerste momenten met je baby.

Vroeger was het leven simpeler – of niet?

Vroeger leek het leven simpeler. Dat komt eigenlijk door twee dingen. Enerzijds is het waar dat je nu andere keuzes moet maken. Je hebt nu bijvoorbeeld te maken met een kleinere wereld door sociale media en internet. Dat zorgt voor een gevoel van onrust en drukte, dat je vroeger niet had. Maar anderzijds komt het gevoel dat het vroeger simpeler was vooral door het feit dat je jonger was. Jongeren maken zich minder zorgen, kijken minder naar de toekomst en leven impulsiever dan volwassenen. Het leven was dus echt simpeler, want je maakte je er gewoon niet druk om. Je stormde er doorheen, zonder te denken aan de consequenties op de lange termijn. Nu ben je volwassen en maak je je meer zorgen en denk je beter na. Misschien best fijn, maar ook ingewikkelder en vermoeiender.

Je raakt vroeger kwijt

Een derde reden waarom je het gevoel krijgt dat vroeger alles beter was, is omdat je het langzaam kwijtraakt. Je kunt er nooit meer naar terug en dus voel je heimwee om al die dingen die nooit meer gebeuren. Je brengt je kinderen wel naar school, maar je denkt met weemoed terug aan de tijd dat je zelf over het schoolplein rende. Je ziet ook dat de dingen anders gaan dan vroeger, wat een nog sterker heimwee oproept. Je vergelijkt je eigen jeugd met die van je kinderen of kleinkinderen en je vraagt je af in hoeverre die veranderingen goed zijn.

Je overlevingsinstinct zorgt dat je positieve dingen beter herinnert. Als je vroeger die eindeloze woordjes zat te stampen werd je gek van verveling, maar nu denk je bij jezelf: dat werkte wel goed, dat deden ze vroeger toch beter. Als je vroeger kilometers moest fietsen terwijl je man nu trouw elke dag de kinderen wegbrengt en ophaalt, denk je dat het vroeger een stuk beter was. Terwijl je er toen waarschijnlijk enorm van baalde dat je dat moest. Zoals gezegd: het denken dat vroeger alles beter was komt eigenlijk maar door drie redenen:

• Je herinnert je positieve dingen beter (en dat is maar goed ook!)
• Het leven leek simpeler omdat je er minder over nadacht
• Je krijgt last van nostalgische gedachten en heimwee omdat je weet dat je die zorgeloze tijd niet meer mee zult maken

Het klopt misschien wel dat sommige dingen vroeger beter waren, maar meestal zit het grootste verschil tussen vroeger en nu in je eigen hoofd. Hoewel je nog wel wat veranderingen uit moet leggen aan je (klein)kinderen omdat sommige dingen echt verdwenen zijn uit het dagelijks leven.