Ziet jouw huis er regelmatig uit alsof er een bom is ontploft? Ben jij nog snel even aan het stofzuigen voordat de visite komt? Stop jij regelmatig in een wervelwind alle rotzooi in één grote bak, met de gedachte: ‘dat ziet toch niemand’? Dan ben je niet de enige. Déze verhalen herken jij ook!
1. Anne: “Visite is de beste manier om mijn huis opgeruimd te houden”
Anne: “Laat ik eerlijk zijn. Ik ben geen ster in het huishouden doen. Dat wist mijn man al toen we trouwden en het is -helaas voor hem- nooit veranderd. Toch heb ik nu een goede methode om te voorkomen dat het echt te erg wordt. Ik nodig minstens één keer per week iemand uit. Mijn schoonouders, een vriendin, het maakt niet uit wie er komt. Ongeveer 1,5 uur voordat het bezoek komt, kijk ik om me heen en schrik ik me wezenloos. Ik grijp de stofzuiger, stop spulletjes razendsnel in de juiste bakken en binnen een uur kijk ik om me heen in een redelijk opgeruimd huis. Komt er een week geen visite, dan blijft de puinhoop gewoon liggen.”
2. Jessica: “Ik noem het ‘schijnheilig opruimen’.”
Jessica: “Ik geloof echt dat het bij iedereen altijd netjes is. Maar bij mijn kinderen veranderd mijn huishouden binnen tien minuten in een puinhoop. Eens in de paar maanden ruim ik alles keurig op. In de tussentijd doe ik aan ‘schijnheilig opruimen’. Dan stop ik alles lukraak terug in de bakken en let ik helemaal nergens op. Ik zorg ervoor dat het huishouden op het oog netjes is. Maar mijn visite mag ab-so-luut geen laden of kasten openmaken, want dan val ik door de mand!”
3. Mieke: “Ik raak altijd afgeleid”
Mieke: “Ik begin echt met de beste voornemens aan mijn huishouden. Maar als ik de ramen sta te lappen, word ik afgeleid door mijn treurige plantjes. Dus geef ik die water, maar dan zie ik ineens dat er dode takjes in zitten die ik weg moet knippen. Nu ik toch met de schaar bezig ben, kan ik wel even dat losse draadje uit het gordijn knippen. Naast het gordijn zat nog een plek op de vloer waar de kat had gekotst. En voordat ik het weet staat mijn man enigszins triest te kijken naar een vrouw die bij de kast een stapel boekjes zit uit te zoeken. Terwijl de ramen half gelapt zijn, mijn gietertje nog tussen de planten staat, de vloer verre van schoon is rondom het plekje dat ik gedweild heb en de tafel nog niet is afgeruimd.”
4. Annelinde: “Het kan mij eigenlijk niet zoveel schelen”
Annelinde: “Vroeger was ik heel perfectionistisch. En ik dacht dat dat nog erger zou worden als we kinderen kregen. Maar het gekke is: het werd juist veel minder! Ik maakte me echt totaal niet druk over pap op het behang of plakkerige handjes op de ramen. Het kon me steeds minder schelen. Dus als er nu vriendjes of vriendinnetjes komen spelen ruim ik snel het ergste op. En dan denk ik: ach, het is goed voor de weerstand als het niet al te schoon is.”
5. Petra: “Ik ben zo’n horror-moeder”
Petra: “Ja, ik geef het toe. Ik ben zo’n horror-moeder. Zo eentje die nog voordat de kinderen binnen staan al roept dat de schoenen uit moeten. Die meteen om een doekje rent als er iets is gemorst. Ik sta al klaar met de dweil nog voordat er een beker omvalt. Toetenpoetsers, snoetensnuiters, billendoekjes, vochtige washandjes: het zijn mijn beste vrienden. En zodra er iets van speelgoed niet gebruikt wordt, wordt het opgeruimd. Mijn man en kinderen worden er gek van. Maar ik vind het prettig, een glanzend schoon huis. Hoewel ik best weet dat mijn vriendinnen er ook razend van worden, omdat zij zich in mijn bijzijn schamen voor hun huishouden. Al hoeft dat voor mij niet, het maakt mij niet uit als het bij anderen iets minder obsessief schoon wordt gehouden.”
Wist je dat ruim 80% van de Nederlandse vrouwen zich schaamt voor haar huishouden? Meestal zonder reden, want niemand is perfect. Het belangrijkste om te onthouden is dat bijna alle moeders, net als jij, vlak voordat er visite komt nog gauw even opruimen. En hoe erg is dat eigenlijk?
